Dua bij knieling tijdens Koranrecitatie
Er zijn in de Koran bepaalde verzen waarbij er een neerknieling wordt
verricht nadat het vers gereciteerd wordt.
Ibn Omar heeft overgeleverd dat de Profeet (vrede zij met hem) de Koran voor hen reciteerde en toen hij een vers van neerknieling bereikte, deed hij takbier en verrichtte sudjud.
Deze neerknieling wordt ook wel sudjud tilawah genoemd en wordt verricht na de recitatie van onderstaande verzen. Dit kan binnen het gebed
zijn, maar ook buiten het gebed. Tijdens deze sudjud tilawah worden er
smeekbeden uitgesproken.
Dua in het Arabisch:
سَجَـدَ وَجْهـي للَّـذي خَلَقَـهُ وَصَـوَّرَهُ
وَشَقَّ سَمْـعَـهُ وَبَصَـرَهُ بِحَـوْلِـهِ وَقُـوَّتِهِ تَبـارَكَ اللهُ
أَحْسَـنُ الخـالِقيـن
Betekenis van de Dua
Ik heb mijn gezicht ter aarde geworpen voor Degene Die het geschapen heeft en Die het vermogen om te horen en zien gegeven heeft met Zijn Kracht en Macht.
Gezegend is daarom Allah, de Beste der Scheppers.
Uitspraak van de Dua
Sadjada wa djhie l-lladhie galaqahoe wa sawwarahoe wa shaqqa sam3ahoe wa basarahoe bih’awlihi wa qoewwatih, tabaaraka Allahoe ah’sanoe al-gaaliqien.
Extra informatie
At-Thirmidhi, Ahmed en Al-Haakim hebben deze smeekbede overgeleverd. De bovenstaande overlevering staat vermeld in Aboe Dawoed, Al-Bayhaqie en Al-Haakim.
Het merendeel van de geleerden heeft gezegd dat sudjud tilawah aanbevolen is maar geen verplichting.
Zij baseren zich onder andere op de Hadith waarin Omar Soerah An-Nahl reciteerde op de minbar op een vrijdag.
Toen hij bij het vers van de sudjud kwam, kwam hij van de minbar en verrichtte de sudjud samen met de mensen. De vrijdag erop reciteerde hij hetzelfde vers, maar toen hij bij het vers van de sudjud kwam, zei hij: “O mensen, we zijn niet opgedragen om neer te knielen.
Degene die het doet, handelt juist, maar er rust geen zonde op degene die het niet doet.” Dit staat overgeleverd in Bukharie.
Wanneer we de Koran reciteren en we komen bij een vers van de sudjud, dan zeggen we de takbier en dan verrichten we de sudjud.
Tijdens deze sudjud spreken we smeekbeden uit, zoals de bovenstaande.
Wanneer we weer uit de sudjud komen, zeggen we geen takbier en we verrichten ook geen Tasliem, tenzij de neerknieling tijdens het gebed gebeurd.
In het laatste geval zeggen we wel de takbier bij het opstaan.
Er zijn in de Koran bepaalde verzen waarbij er een neerknieling wordt
verricht nadat het vers gereciteerd wordt.
Ibn Omar heeft overgeleverd dat de Profeet (vrede zij met hem) de Koran voor hen reciteerde en toen hij een vers van neerknieling bereikte, deed hij takbier en verrichtte sudjud.
Deze neerknieling wordt ook wel sudjud tilawah genoemd en wordt verricht na de recitatie van onderstaande verzen. Dit kan binnen het gebed
zijn, maar ook buiten het gebed. Tijdens deze sudjud tilawah worden er
smeekbeden uitgesproken.
Dua in het Arabisch:
سَجَـدَ وَجْهـي للَّـذي خَلَقَـهُ وَصَـوَّرَهُ
وَشَقَّ سَمْـعَـهُ وَبَصَـرَهُ بِحَـوْلِـهِ وَقُـوَّتِهِ تَبـارَكَ اللهُ
أَحْسَـنُ الخـالِقيـن
Betekenis van de Dua
Ik heb mijn gezicht ter aarde geworpen voor Degene Die het geschapen heeft en Die het vermogen om te horen en zien gegeven heeft met Zijn Kracht en Macht.
Gezegend is daarom Allah, de Beste der Scheppers.
Uitspraak van de Dua
Sadjada wa djhie l-lladhie galaqahoe wa sawwarahoe wa shaqqa sam3ahoe wa basarahoe bih’awlihi wa qoewwatih, tabaaraka Allahoe ah’sanoe al-gaaliqien.
Extra informatie
At-Thirmidhi, Ahmed en Al-Haakim hebben deze smeekbede overgeleverd. De bovenstaande overlevering staat vermeld in Aboe Dawoed, Al-Bayhaqie en Al-Haakim.
Het merendeel van de geleerden heeft gezegd dat sudjud tilawah aanbevolen is maar geen verplichting.
Zij baseren zich onder andere op de Hadith waarin Omar Soerah An-Nahl reciteerde op de minbar op een vrijdag.
Toen hij bij het vers van de sudjud kwam, kwam hij van de minbar en verrichtte de sudjud samen met de mensen. De vrijdag erop reciteerde hij hetzelfde vers, maar toen hij bij het vers van de sudjud kwam, zei hij: “O mensen, we zijn niet opgedragen om neer te knielen.
Degene die het doet, handelt juist, maar er rust geen zonde op degene die het niet doet.” Dit staat overgeleverd in Bukharie.
Wanneer we de Koran reciteren en we komen bij een vers van de sudjud, dan zeggen we de takbier en dan verrichten we de sudjud.
Tijdens deze sudjud spreken we smeekbeden uit, zoals de bovenstaande.
Wanneer we weer uit de sudjud komen, zeggen we geen takbier en we verrichten ook geen Tasliem, tenzij de neerknieling tijdens het gebed gebeurd.
In het laatste geval zeggen we wel de takbier bij het opstaan.